OUDE KERK
Op de plaats van de huidige kerk stond een kerk uit het eind van de 15e eeuw (zie foto).
In de fundamenten daarvan zijn resten uit de Romeinse tijd verwerkt. Aangenomen wordt dat er vóór de kerk van de 15e eeuw een Romaanse voorganger heeft gestaan.
DE HUIDIGE KERK
De huidige kerk is gebouwd in vroeg-neogotische stijl in 1887 naar een ontwerp van architect Johan Kayser (1842-1917). Hij werd in gebruik genomen na de plechtige consecratie op 23 september 1888 door Mgr. Boermans, bisschop van Roermond.
Deze kerk werd rond 1963 gerestaureerd en uitgebreid met twee dwarsbeuken onder pastoor Rothkrans. In deze tijd zijn ook veel oude inventarisstukken opgeruimd.
GLAS-IN-LOOD-RAMEN
De vensters zijn voorzien van glas-in-loodramen.
In het transept zijn acht ramen (H. Carolus Borromaeus, H. Edmundus van Abingdon, H. Marguérite, H. Mauritius van Agaunum, H. Johanna Francisca Frémiot de Cantal, H. Raymund Nonnatus, H. Helena, en de H. Hyacinthus van Polen) en een raam op het oksaal (Maria en Johannes onder het kruis) in 1907 gemaakt door Joep Nicolas en geplaatst in 1910.
De ramen boven de hoofdingang zijn een ontwerp van Frans Griesenbrock, evenals de ramen in het priesterkoor.
BESCHERMDE INVENTARIS
In het transept aan de noordzijde staat het van rijkswege beschermd doopvont dat dateert uit de 15e eeuw. Bij de restauratie in 1962 is het voorzien van een koperen deksel.
In de linker zijmuur van de kerk zijn twee grafstenen uit 1535 (Gerard van Bornem alias Van Merode, † 1535) en 1720 ingemetseld. Beide grafstenen zijn van rijkswege beschermd.
In de toren hangen twee door het rijk beschermde luidklokken, die in 1699 werden gegoten door Alexis Julien.